Sütunlu temellerin yapım türleri ve aşamaları

Küçük evler ve müştemilatlar için popüler temellerden biri sütunludur. Düşük maliyeti, uygulama kolaylığı ve özellikle inşaat konusunda deneyimli olmayan bir kişinin bile kendi elleriyle inşa edebilmesi gerçeği ile çekicidir. İyi bir sütunlu temel aynı zamanda çoğu bina ve koşul için tasarlanabileceği gerçeğidir.

Cihaz ve türleri

Sütunlu bir temel, yükü binadan zemine aktaran bir dizi destek sütunundan oluşur. Sütunlar dikdörtgen veya dairesel bir enine kesite sahip olabilir, aşağıdakilerden yapılabilir:

• monolitik betonarme;
• tuğlalar (sağlam seramik, iyi pişirilmiş);
• beton (B15'ten düşük olmayan ağır beton sınıfından) ve betonarme bloklar;
• moloz ve moloz beton.

En güvenilir olanlar monolitik betonarme malzemeden yapılmıştır. Yüksek yeraltı suyu seviyelerine sahip, eğilmeye eğilimli topraklarda kullanılabilirler. Geri kalan her şey beton harçla tutturulmuş elemanlardan oluşur ve bir monolit için mukavemet açısından yetersizdir. Normal topraklarda kullanılması tavsiye edilir.

Farklı ağırlıktaki binalar için farklı malzemelerden yapılmış iki tip sütunlu temel

Sütunlar, mutlaka binanın köşelerinde, duvarların ve iskelelerin birleştiği yerde bulunur. Aynı zamanda destekler arasındaki mesafe 3 m'yi aşarsa, ilave olanlar yerleştirilir. Kurulum adımı ortalama 1,5-2,5 m'dir.Bina ne kadar ağır olursa, adım o kadar küçük olur, ancak 1 m'den daha sık koymak mantıklı değildir: temel çok pahalı olacaktır.

Izgara çeşitleri

Binadan gelen yükün sütunlara eşit olarak iletilmesi için, enine bir kirişle - bir ızgara veya sığ bir bantla bağlanırlar. Bu, sütun tabanlarının ana dezavantajlarından birini - desteklerin olası düzensiz büzülmesini - ortadan kaldırır.

Izgaralı sütunlu bir temel örneği

Ahşap evlerin veya çerçeve çerçevelerin yapımında, büyük bir bölümün ahşap bir kirişi genellikle bir ızgara olarak kullanılır, bazen metal kullanılır - büyük bir bölümün profilli bir borusu veya T-kirişler / I-kirişler. Direklerin yapımı sırasında kirişleri ve çemberleri bağlamak için, içlerine saplamalar, özel tutturucular döşenir veya takviye serbest bırakılır. İpotek şekli, planlanan ızgara türüne göre seçilir.

Direkleri metal ile bağlama

Kereste genellikle ahşap evlerin altına serilir

Ağır evler için beton kiriş yapılır. Kompozit olabilir - hazır betonarme kirişlerden veya monolitik olabilir. Bileşik olanların uygulanması (satın alma, teslim etme, bağlama) daha kolay olsa da, monolitik daha ucuz ve daha da güvenilirdir. Bu nedenle, monolitik bir ızgara daha sık kullanılır. Tuğla ve diğer ağır malzemelerden yapılmış evler için daha uygundur.

Monolitik bir ızgaraya sahip sütunlu bir temel örneği

Monolitik ızgaralı sütunlu bir temelin imalatında, sütunların güçlendirilmesi en az 70 cm'lik bir serbest bırakma ile yapılır, sonra bu konuları ızgara çerçevesinin takviyesi ile ilişkilendiririm.

Ekler ve temelleri

Evin daha hafif uzantıları varsa - bir sundurma, bir veranda, bir iz - temeller ayrı ve bağlantısız hale getirilir. Bu, ev için kendi konturlarını ve sundurma için kendi konturlarını yaptıkları anlamına gelir. Ve birbirleriyle temas noktaları olmamalıdır.Izgaralar (mesnetlerin üstünden geçen kirişler) yan yana yerleştirildiği için aralarına damper tabakası döşenir. Örneğin, iki katmanlı çatı kaplama malzemesi, mineral yün karton ve diğer benzer malzemeler.

Bir sundurma bağlantı düğümünü düzenlemeye bir örnek

Bu, bu elemanların ağırlıkları sırasıyla çok farklı olduğu için gereklidir, temel üzerindeki yükün büyüklüğü farklıdır. Tutarlı hale getirirseniz, büyük bir fark binanın bozulmasına ve muhtemelen yıkılmasına neden olacaktır.

Sütunlar arasındaki boşluklar nasıl kapatılır

Sütunlu bir temel kurarken, binanın zeminden yükseltildiği ve kaba zeminin altında bir taslak yürüdüğü ortaya çıkıyor. Bu, ahşabın normal nem içeriğini korumak için iyidir, ancak ısıtma için kötüdür: zemin çok soğuktur. Bir nokta daha: tüm canlılar evin altına yerleşmeyi sever. Ve ev ve öyle değil ... Bu nedenlerle, direkler arasındaki boşluğu kapatmaya çalışıyorlar. Bu iki şekilde yapılabilir:

• bir toplama cihazı - direkler arasında taş veya tuğla işi;
• sac malzeme parçaları veya kaplama malzemeleri ekleyerek.

Tabi ki sac malzemeyi takmak daha kolaydır. Daha sonra zemine yaslanmaması için kesilir. Kalan boşluk hem havalandırma hem de ağırlık telafisi için kullanışlıdır.

Evin etrafında yalıtımlı bir kör alan yapmayı planlıyorlarsa, Zabirka yapılır. Aynı zamanda, ızgarayı veya alt çemberi desteklemeyecek şekilde monte edilir - direklerin dış kenarı ile aynı seviyede yapılırlar (duvardan en az 10 cm daha geniş olmalıdır).

Buta'dan bir toplama cihazı örneği

Doldurma için tabanı hazırlamanız önerilir: en az 20-30 cm derinliğe sahip bir hendek kazın, üzerine bir kum tabakası dökün ve sıkıştırın - aynı zamanda sıkıştırılmış olan moloz. Daha sonra bu sıkıştırılmış kaide üzerine dekoratif bir duvar yerleştirilir.

Destek sütunu temeli

Normal topraklarda, 30 metrekareden fazla olmayan bir alana sahip küçük, hafif binalar - bir sundurma, bir çardak ve diğer benzer binalar gibi - hafif bir temel üzerinde yapılabilir. Sütunlu destek denir. Genellikle bu, bir kum ve çakıl yatağına yerleştirilmiş bir veya daha fazla beton bloktur.

Destek sütunu temeli

Sütunların planlaması aynıdır: köşelerde, duvarların birleştiği yerde ve gerekirse ara kısımda. Bu tip ile yastığın iyice sıkıştırılması ve dolayısıyla toprağın taşıma kapasitesinin artırılması önemlidir. Ve bir şey daha: bu tür bir tabanı gevşek veya killi suya doymuş topraklarda kullanmayın. Altında bile duş veya ahır... Tamamen güvenilmez olacak.

Kazık ve sütunlu temel arasındaki fark nedir

Yuvarlak sütunlu sütunlu temele ve kazıklı temele bakarsanız, ilk bakışta hiçbir fark yoktur. Ama orada. Bunlar yerleştirildikleri topraklar ve gömüldükleri derinliklerdir. Kazıklı temeller, taşıma kapasitesi zayıf olan zeminlere yerleştirilir ve görevleri, dengesiz toprakları geçmek ve yükü kümesten daha yoğun katmanlara aktarmaktır. Sütunlar normal taşıma kapasitesine sahip topraklar üzerine yerleştirilir ve derinlikleri toprak türü, iklim bölgesi ve yeraltı suyu seviyesine göre belirlenir. Yapısal olarak benzerdirler, ancak görevler farklı olduğu kadar farklı uygulama alanları da vardır.

Toprak kabarması nedir ve temel seçimini nasıl etkiler?

İnşa edilmesi en zor olan killi topraklardır. Suyu iyi tahliye etmezler ve küçük boşluklarda birikir. Donduğunda toprağın hacmini önemli ölçüde artırır. Hacim olarak artan toprak, temel de dahil olmak üzere içindeki her şeye baskı yapar. Bu fenomene yığılma (toprak şişer) denir ve açıkça ifade edildikleri topraklar kabarır.

Kaldırma kuvvetleri hem aşağıdan, hem de kolonu dışarı itmeye çalışırken, hem de yanlardan desteği yana doğru hareket ettirmeye çalışarak uygulanır. Bu nedenle, killi - kıvrımlı - topraklarda, sütunları takviye ile monolitik yapmak daha iyidir.

Ağır kuvvetler sütunlu bir temele nasıl etki eder?

Ayrıca dikmelerin yukarı doğru itilmemesi için alt kısım genişletilmiştir.Bu alana topuk adı verilir ve boyut olarak genellikle sütunun kendisinin iki katı büyüklüğündedir ve yüksekliği sütun bölümünün 1 / 3'üne eşittir. Örneğin, 40 cm'lik bir direğin altında, 80 * 80 cm, 13 cm yüksekliğinde bir topuk yapın.

Prefabrik direklerdeki bloklar / tuğlalar / taşlar arasındaki dikişler her zaman yanal yüklere dayanmaktan çok uzaktır, bu nedenle, kaldırma kuvvetlerinin prefabrike dikme temeller üzerindeki etkisini azaltmak için eğimli duvarlar ile yapılırlar. Bu onların ağır topraklarda güvenilirliğini arttırır. Normal topraklarda sütunlar düz duvarlarla katlanır.

Eğimli duvarlarla prefabrik sütunlu temel yapılır

Uygulama alanı

Daha önce belirtildiği gibi, sütunlu temel aynı zamanda sütun veya sütunlar üzerinde) normal taşıma kapasitesine sahip topraklarda normal davranır. Gevşek kumlarda, turba bataklıklarında ve diğer dengesiz yüzeylerde kullanılmazlar. Ana özellikleri, bir bodrum katı ve zemin seviyesi ile alt zemin arasında geniş bir boşluk düzenlemenin imkansız olmasıdır. Ayrıca seçim yaparken akılda tutulmaları gerekir.

Aşağıdaki durumlar için uygundurlar:

• hafif malzemelerden yapılmış evler için - ahşap, çerçeve, panel tahtası;
• temeli 1.8-2 metreden daha derine gömmek istiyorsanız ağır duvarların altında ve bant çok pahalı hale gelirse;
• çok ağır topraklarda - sütunlara banttan daha az kuvvet etki eder.
  

  Sütunlu temellerden biri - alttan görünüm

Aynı zamanda, ayaklar üzerinde temel kullanımının önerilmediği bazı durumlar (zayıf topraklar hariç) vardır:

• şantiyede büyük bir yükseklik farkı ile - 2 m'den fazla;
• Katmanların olası yer değiştirmesi ile karmaşık jeoloji ile.

Aksi takdirde kullanılabilirler.

Döşeme derinliği

Vakfın parametrelerini seçmek için ana kriter, bütünlüğünü sağlamaktır. Bu nedenle, planlama sırasında, her zaman% 20-40 düzeyinde bir güvenlik marjı belirlenir. Koşullardaki (su tablası, beklenmedik şekilde düşük kış sıcaklıkları) veya yüklerdeki beklenmedik değişiklikleri (bir dereceye kadar) telafi eder. Bu, özellikle temelleri planlarken belirgindir: temelin derinliği bir marjla alınır ve taşıma kapasitesi genellikle hafife alınır. Anlaşılabilir bir durumdur: Bitmiş bir temele bir şeyler eklemek, çok pahalı veya gerçekçi olmayan bir girişimdir.

En büyük güvenlik marjı, ağır topraklarda yatmaktadır: tezahürlerini hesaplamak imkansızdır, bu nedenle mümkün olduğunca güvenilir bir şekilde yapmaya çalışırlar. Bunun için özel evlerin temelleri toprak donma derinliğinin altına gömüldü. Bölgeniz için ortalama verileri bulacak ve bu rakama yaklaşık 15-25 cm ekleyerek temelin derinliğini elde edeceksiniz. Örneğin bölgede toprak 1.5 m donuyor yani temelin derinliği 1.65-1.75 m.

Birkaç monolitik sütun örneği

Anladığınız gibi, prefabrik direkler yaparsanız - tuğlalardan, molozlardan, bloklardan - her biri için uygun büyüklükte bir delik kazmanız gerekecek. Dolgunun yapılabilmesi için taban döşeme derinliğinden 20 cm daha aşağıda olmalıdır. Ayrıca, çukur oldukça geniş olmalı - içinde çalışmanız, destekleri katlamanız gerekecek. Bu, monolitik sütunların yapılmasının bir başka nedenidir: altlarına delikler açılır, tabana çakıl veya kum dökülür ve kalıp yerleştirilir (çoğunlukla gerekli çaptaki borular). İçine bir takviye elemanının monte edildiği - takviye veya metal borudan yapılmış bir çerçeve.

Bu kural ağır binalar için geçerlidir. Ancak onlar için nadiren sütunlu temeller yapılır. Genellikle hafif binaların altına yerleştirilirler: ahşap veya çerçeve evler veya çiftlik binaları. Böyle bir binada bir bodrum katı planlanmamışsa, temeli sığ (donma seviyesinin 0,5 ila 0,7'si arasında döşeme derinliği) veya derin olmaması (donma derinliğinin 0,3 ila 0,5'i) yapmak daha uygundur.

1.2 m (120 cm'nin 1 / 3'ü 40 cm) donma derinliğine sahip gömülü olmayan sütunlu bir temel cihazı örneği

Bu seçimle, kaldırma kuvvetleri sütunlara etki edecek, ancak alanları banttan daha az olduğu için etki o kadar güçlü olmayacaktır.Bu etkiler, bir çerçeve veya ahşap ev yapımı ile başarıyla telafi edilir. Ayrıca, ağır kuvvetlerin etkisini azaltmak için ek önlemler alınmaktadır:

• çukurun dibinde, direğin altına, yükün bir kısmını alan bir çakıl yastığı yapılır;
• yan yüzeyleri pürüzsüz hale getirin ve ayrıca gres, bitüm mastik, epoksi reçine vb. ile yağlayın.
• yalıtmak evin etrafındaki kör alan.

Sonuç olarak, çoğu durumda, mal sahipleri vakfın "şişmiş" olduğunu bile fark etmezler. Desteklerden bazıları hafifçe yükseldi, ızgara ve çemberler onları telafi etti. Zemini çözdükten sonra her şey yerine geri döndü.

Suyu iyi tahliye eden topraklarda sütunlu temel sığ yapılır veya gömülmez. Burada yükü eşit olarak aktarmak için yalnızca sütunların doğru alanını seçmek önemlidir.

Kutup boyutları

Sütunlu bir temelin destekleri için minimum boyutlar vardır. Malzemelere bağlıdırlar:

• Monolitik betonarme 30 cm.
• Ateşli tuğla direkler - 38 cm;
• Stand, beton bloklar ve moloz beton - 40 cm;
• Duvarcılık - 60 cm

Ancak aynı zamanda sütunun boyutu duvar genişliğinden 10 cm daha büyük olmalıdır. Temelin normal çalışması için duvarın desteğin ortasına düşmesi ve yanlarda en az 5 cm çıkıntı yapması gerekir.

İnşaat aşamaları

Her zaman olduğu gibi, her şey siteyi temizlemek ve işaretlemekle başlar. Tüm sahadan çim çıkarılır, verimli tabaka çıkarılır. Taşıyıcı sayılmaz ve çıkarılır. Aynı zamanda, hizalama yapılır - tepeleri keserler, uykuya dalarlar ve çukurları ve çöküntüleri sıkıştırırlar. Yataylığı, üzerine bina seviyesi monte edilmiş iki üç metrelik bir pano kullanarak kontrol ederler.

İşaretleme

Binanın çevresine, çivili tahtalı sütunlar veya sütunlar - banklar yerleştirilir. Gelecekteki evin çevresinden yaklaşık bir metre uzakta yerleştirilirler. Aralarına gerilen kordonlar yardımıyla gelecekteki sütunların çevresini ve genişliğini belirlerler.

Vakıf nasıl işaretlenir

Kurulum sırasında, köşelerin kesinlikle 90 ° 'de olduğundan emin olun, dikdörtgenlerin köşegenlerini ölçün. Eşit olmalılar. Gerilmiş kordonların kesişme noktasında, dikey (bir çekül hattı kullanılarak) yere indirilerek sütunların boyutlarını işaretler.

Bu şekilde, hepsini aynı hale getirebilir ve monolitik direkler için kalıbı kurarken veya prefabrike olanları döşerken yüksekliği izleyebilirsiniz.

Direkler için delik kazma

Prefabrike temeller için delikler manuel olarak veya bir ekskavatör yardımı ile açılır. 1 m'ye kadar derinlik gerekiyorsa ve toprak gevşek değilse, düz duvarlarla kazabilirsiniz. Derinlik daha fazlaysa veya ufalanma belirtileri varsa, eğimler eğimli yapılır.

Temelin tasarım derinliğine ulaştığımızda 20-30 cm daha aşağıya kazıyorlar. Taban düzleştirilir, boyutları topuk veya direğin planlanan boyutlarından 10-20 cm daha büyük olmalıdır.

Yuvarlak direklerle daha kolay. Onlar için manuel veya otomatik matkapla kuyular açılır. Dipte genişletmeyi planlıyorsanız - topuk, deliği topuk boyutuna göre daha geniş hale getirebilir veya katlanır bıçaklı bir matkap kullanabilirsiniz. TISE matkap olarak adlandırılır. Ek bıçak, ayarlanan derinliğe ulaştıktan sonra açılır.

Kum ve çakıl yastığı cihazı

Tabana yaklaşık 10-15 cm'lik bir kırma taş tabakası dökülür ve iyice sıkıştırılır. Sıkıştırılmış kırma taş üzerine kaba kum dökülür. Dökülür ve sıkıştırılır. Kum ve çakıl yastığının genel tabakası, temelin belirlenen derinliğine ulaşacak şekilde olmalıdır.

Monolitik bir sütun altında kum ve çakıl yastık örneği

Yuvarlak direklerde de bir yastık yapılır, mümkün olduğu kadar sıkıştırma yapılır. Yatağın sıkıştırıldığı uzun bir direk alın.

Topuk cihazı

Sütunlar prefabrik yapılırsa - bloklardan, tuğlalardan, molozlardan, hazır beton bloktan bir topuk yapmak daha kolaydır. Kum üzerine yerleştirilmiş, düzleştirilmiş, blok yastık. Uygun olan bir trapez kesite sahiptir.

İki tür topuk - beton bloktan yapılmış tek parça

Monolitik olanlar için, yarım yekpare yapmak mantıklıdır.Kalıbı belirtilen ölçülere göre yerleştirirler (kesitte kolonun iki katı ve kesitin en az 1 / 3'ü yüksekliğinde). Bağlantı parçaları iki kademede döşenmiştir. Çapı 12-14 mm olan bir çubuk kullanın. Ayrıca, daha sonra direğe gidecek olan topukta takviye kurulur. Sonuç, tek bir betonarme yapıdır.

Topuk Güçlendirme Örneği ve Yayın Sonrası Yayınlar

Bina sütunları

Monolitik bir direkten bahsediyorsak, kalıp yerleştirilir, içine takviye yerleştirilir. Kare sütunlar için kalıp, levhalardan çıkarılır; yuvarlak sütunlar için uygun çapta plastik borular kullanabilirsiniz. Ekonomik bir kalıp seçeneği var - gerekli uzunlukta bir rulo çatı kaplama keçesi. Standart üzerine vidalanarak istenen çapta bir boruya bükülür. İki veya üç katman yaptıktan sonra bantla sabitleyin. Zeminden çıkıntı yapan kısımda bile normalde harcı tutan güvenilir bir kalıp ortaya çıkıyor.

Takviye için, genellikle 12-14 mm çapında üç ila dört sınıf A III takviye çubuğu kullanılır (kare için 4 gereklidir, yuvarlak için 3 mümkündür). Her 20-25 cm'de bir yerleştirilen enine sargılarla tek bir yapıya bağlanırlar. 6-8 mm çapında A I sınıfı düz donatıdan yapılabilirler. Çerçeveyi kaynak yapmak yerine örmek daha iyidir - güç o kadar yüksek olur.

Dairesel sütunların güçlendirilmesi

Kalıbın kenarından donatı çubuğuna en az 50 mm'lik bir mesafe olması gerektiğini lütfen unutmayın. Metalin paslanmaması için gereklidir. Aşağıdaki fotoğraf uygun olmayan donatı örneğidir: kalıba yakın donatı. Çabuk paslanır ve direk kırılabilir.

Donatıdan kalıbın kenarlarına en az 50 mm mesafe olmalıdır.

Sütunlar tuğladan yapılmışsa, en az 100, şişman, iyi ateşlenmiş işaretlerde alınmalıdır. Sahada yüksek düzeyde yeraltı suyu varsa, tuğla direkler gitmeyecek: hızla çökecekler. Tuğla direklerin döşenmesi için harç, Portland çimentosu üzerinde M 300'den daha düşük olmayan ve tercihen 400 veya 500'den yapılır. Birkaç harç seçeneği vardır:

• 1 birim çimento, 3 kum;
• 1 çimento, 2 kireç macunu, 10 kum;
• 1 birim çimento, 1 birim kil adze, 10 birim kum.

Döşeme, dikeyliği dikkatlice kontrol ederek bandajla yapılır. Küçük sapmalar bile temelin ve belki de binanın tahrip olmasına neden olabilir.

Moloz sütunlu bir temel döşerken, taşlar düz kenarlı düz seçilir. Döşenirken, dikey yük, tek tek bölümlerine değil, taşın tüm düzlemine iletilmelidir. Ayrıca, en büyük parçaları köşelere yerleştirerek, boşlukları daha küçük olanlarla doldurarak, bandajlı taşlar döşerler.

Taşların kalınlığı 30 cm'yi geçmemelidir, harç üzerine birbirine sıkıca oturacak şekilde yerleştirilir. Boşluklar molozla doldurulmuş ve iyice sıkıştırılmış. Mukavemeti artırmak için, bu tür sütunlar hem dikey hem de yatay olarak güçlendirilebilir. Yatay takviye her 25-40 cm'de bir yapılır, en az 6 mm çapında çubuklar dikey olarak yerleştirilir, aynı çapta telden yapılmış bir takviye ağı kullanabilirsiniz.

Önemli: Sütunların tümü aynı seviyeye sürülmelidir. Bunu yapmak için, inşaat veya dökme sırasında, sürekli olarak dikey düzlemi yendi: üstleri kesmek uzun ve zordur.

Izgara cihazı

Daha önce de belirtildiği gibi, monolitik sütunlar dökülürken, üst kısımlara gömülü parçalar yerleştirilir:

• ahşap veya metal bir çemberi bir çubukla bağlamak için saplamalar;
• monolitik bir ızgaranın takviye kafesi ile bağlantı için en az 70 cm uzunluğunda takviye çıkışları.

Çemberleme cihazı açıklamada dikkate alınmıştır. bir bardan ev yapımı... Makalede monolitik bir ızgaranın cihazı hakkında okuyabilirsiniz. kazık-ızgara temelleri hakkında. Taşıma kapasitesinin hesaplanmasına kadar her şey aynıdır.

Su yalıtımı

Temel / ızgara ile borular veya ilk sıra duvar arasında topraktan nem emilmesini önlemek için bir su yalıtım tabakası gereklidir.Bir kaplama (en yaygın olanı bitümlü mastiktir) veya rulo veya her ikisinin bir kombinasyonu kullanabilirsiniz.

Direk üzerine su yalıtımı yapılır

Sütunları izole etmenin bir anlamı yok. Beton direkler için, molozda olduğu gibi nemin varlığı eksi değildir. Ve tuğla en iyi kuru topraklara yerleştirilir. İşte yüzeyleri, belki de zaman zaman higroskopikliği azaltan bir tür derin nüfuz emdirme ile ıslatmaya değer. Tek sorun pahalı olmaları.