Polikarbonat sera nasıl yapılır

Ticaret ağındaki polikarbonat seralar, her zevke ve boyuta göre geniş bir şekilde temsil edilmektedir. Ancak birçok insan bunları kendi başına yapmayı tercih ediyor. Çünkü kendi elinizle bir polikarbonat seranın birçok kez daha güçlü ve daha güvenilir olduğu ortaya çıkıyor. Üstelik maliyetler daha az veya aynı.

Bir tasarım nasıl seçilir

Kendi elinizle bir polikarbonat sera inşa etmeye karar verirseniz, bu malzemenin ana avantajını - bükme kabiliyetini kullanmanıza izin veren bir tasarım seçmeniz önerilir. Kemerli desteklere sahip kavisli çatılı iki tiptir.

Bir tasarımda, yaylar zeminin kendisinden uzanır. Yarıçap şeklinde bükülürlerse, kenarlarda çok fazla alan kaybolur, çünkü düşük yükseklik nedeniyle orada çalışmak çok sakıncalıdır.

Böyle bir çizime göre radyal polikarbonat bir sera yapılırsa duvarların yakınında çalışmak mümkün olacaktır.

Başka bir tasarım, bu sorunu birkaç parçadan kaynaklanmış kompozit bir çerçeve ile çözer. Düz direkler, zeminden / tabandan en az bir buçuk metre yüksekliğe yükselen çıkar. Onlara bir ark kaynaklanır. Böyle bir cihazla çatı yuvarlanır, duvarlar düzdür. Duvarlar boyunca bile dik durarak sorunsuz çalışabilirsiniz.

Kompozit çerçeve seçeneği

Ancak yuvarlak sera çatısının birkaç dezavantajı vardır. Birincisi, havalandırma için havalandırma delikleri açmanın düz bir çizgide olduğundan daha zor olmasıdır. Çatıda değil, duvarlarda traversler yaparsanız sorunu çözebilirsiniz. Polikarbonat bir seradaki yuvarlak çatının ikinci eksi, karın düz eğimli yüzeylerden daha kötü çıkmasıdır. Karlı kışların olduğu bir bölgede yaşıyorsanız veya güçlendirilmiş çiftlikler yapmanız veya bir veya iki eğimli eğimli bir çatı yapmanız gerekiyorsa.

İki yarım kavis açılı olarak kaynak yaparsanız, kar daha iyi erir.

Üçüncü bir çözüm var - bir tür sırt oluşturan bir açıyla kaynaklanmış iki yaydan çatının yuvarlak bir kısmını yapmak. Bu yapı ile kar iyice erir ve sırt geniş bir metal şerit ile korunabilir. Bu hem kar gidermeyi iyileştirecek hem de eklemi sızıntılardan koruyacaktır.

DIY polikarbonat sera: çerçeve malzemesi

Çerçeve için malzeme seçimi çok büyük değil. Profilli (dikdörtgen) borular, metal bir köşe ve ahşap bir çubuk uygundur. Ayrıca alçıpan için galvanizli profiller kullanırlar.

Odun

Kiriş, küçük seralar için kullanılır ve arkların tahtadan bükülmesi zor ve uzun olduğu için tasarım tek eğimli veya beşik çatı ile seçilir. Çubuğun kesiti, seranın büyüklüğüne ve bölgedeki kar / rüzgar yüklerine bağlıdır. En yaygın boyut 50 * 50 mm'dir. Bu tür destekler Orta Şerit'e yerleştirilir. Daha fazla güvenilirlik için köşe direkleri 100 * 100 mm ahşaptan yapılabilir.

Dahası, paradan tasarruf etmek için bir kereste satın alamazsınız, ancak tahtalardan kompozit bir tane yapabilirsiniz. 50 mm genişliğinde ve 25 mm kalınlığında iki levha, 15 mm kalınlığında üç levha alın. Katlayın, her iki taraftan çivi ile yıkın. Ortaya çıkan destekler daha güçlüdür, yükleri daha iyi taşır ve ağaç lifleri farklı yönlere yönlendirildiği için burulmaya daha az duyarlıdır.

Ahşap bir çerçeve üzerine kendi ellerinizle bir polikarbonat sera inşa ederseniz, tüm tahtalar / keresteler antiseptiklerle ve caddeye yönelik olanlar ile işlenmeli / emprenye edilmelidir. Toprağa gömülü olan uçları, zeminle doğrudan temas için bileşiklerle işleyin. Böyle bir işlem yapılmazsa, odun önce hızla çöker ve ikincisi de bitki hastalıklarının kaynağı olabilir.

Direkleri çemberle (alt çubuk) birleştirirken, daha fazla sağlamlık ve güvenilirlik için çelik takviyeli montaj açıları kullanın. Hırdavat dükkanlarındalar. Çatının taşıma kapasitesini artırmak için ek lentolar takılır.

Üçgen çatılar hakkında daha fazla bilgi edinebilirsiniz buraya, tek eğim hakkında - buraya.

Profilli borular ve çelik köşebent

Polikarbonat sera çerçevelerinin çoğu profilli borulardan yapılmıştır. Eğer varsa kaynak makinesi, onunla çalışma becerileri, her şeyi kendiniz yapmak kolaydır - bir kare veya dikdörtgen pişirmek yuvarlak borulardan daha kolaydır. Başka bir artı boru Bükücü Kendiniz yay yapmak çok kolay.

Kesit yine boyuta ve doğal koşullara bağlıdır. Çoğu zaman 20 * 40 mm dikdörtgen bir borudan yapılırlar. Ancak seçenekler de var. Bu malzeme için duvar kalınlığı gibi başka bir parametre de önemlidir. Metalin 2-3 mm olması arzu edilir. Böyle bir çerçeve önemli yüklere dayanır.

Çelik bir köşe de iyi bir seçenektir, ancak bükmek zor bir iştir, bu nedenle seralar bir ev şeklinde - üçgen veya tek eğimli çatılı olarak monte edilir. Rafların boyutları 20-30 mm, metalin kalınlığı 2 mm'dir.

Galvaniz profiller

Profillerden yapılmış bir çerçeveye sahip, kendin yap polikarbonat bir sera, en güvenilmez seçenektir. Karlı kışların az olduğu ve hatta kuvvetli rüzgarların olmadığı bölgelerde iyidir. Bu seçeneğin avantajı, kaynağa gerek olmamasıdır. Ve eksi, en büyük taşıma kapasitesi değildir.

Teknoloji standart olarak kullanılır - hem duvarların hem de alçıpandan yapılmış bölmelerin yapımında. Tek fark, çerçevenin tek taraflı kılıflanması ve polikarbonatın tutturulmuş olmasıdır. Rafların, iki yatak profilini çift ekleyerek, bunları "arka arkaya" açarak ve kendinden kılavuzlu vidalarla bükerek yapılması önerilir. Çerçevenin daha fazla sertliği için, bitişik rafları eğimli köprülerle birleştirerek eğimler yapın. Kafesleri güçlendirmek için çatının yuvarlatılmış yerine eğimli yapılması tavsiye edilir.

Yapı temeli

Polikarbonat bir sera temeline ihtiyacınız olup olmadığını merak ediyorsanız, tek bir cevap var - buna ihtiyacınız var. Ve güvenilir. Çok iyi uçarlar. Bu nedenle, taban binayı iyi "sabitlemelidir".

Normal çalışma için, bir temele polikarbonat bir sera koymak daha iyidir.

Kemer tipi

Bu temel, bir yıldan uzun sürmesi planlanan binalar içindir. En pahalı ve aynı zamanda en kapsamlı seçenek. Serayı tüm yıl boyunca kullanmayı planlıyorsanız, temel derinleştirilir - toprağın donma noktasının hemen altına kadar. Mevsimsel kullanım için beton tuğla veya sadece bir bardan uygundur.

Beton tuğla en yaygın olanlardan biridir

Beton-tuğla (beton-kereste)

Çoğu zaman beton tuğla versiyonu yaparlar. Maliyet, karmaşıklık ve süre açısından optimaldir. Çalışma şu şekilde gerçekleştirilir:

• Seranın büyüklüğüne göre bir hendek kazıyorlar. Genişliği yaklaşık 20 cm, derinliği toprak tipine bağlıdır.
  • Sert topraklarda (kil, balçık, kara toprak), 50-60 cm derinliğe kadar bir hendek kazılır Açmanın kenarları, levhalar, kontrplak, OSB'den yapılmış kalıp - dövülmüş tahtalarla güçlendirilir. Tesviye edilmiş tabana 15 cm kalınlığında iri ve ince kırma taş dökülür, tokmaklanır. Aynı kum tabakası üstüne dökülür, tesviye edilir ve sıkıştırılır. Bu yastık donma sırasında yer hareketlerini telafi edecektir.
  • Temelin, eğilmeye eğilimli olmayan topraklarda derinliği 25-30 cm'dir, kazılan hendeğin tabanı taşlardan, köklerden ve diğer nesnelerden temizlenir, tesviye edilir ve sıkıştırılır.
    

    İşaretleme aşağıdaki şekilde gerçekleştirilir

• Hazırlanan tabana yoğun bir muşamba veya çatı kaplama keçesi yayılır. Bu, çözeltideki nemin toprağa emilmemesi için gereklidir. Yanların kapatılması da istenir, ancak kalıp panelleri bu sorunu kısmen çözer. Bu katman olmadan beton dayanım kazanmayacak ve çökecektir.
• Çözelti, ortaya çıkan hendeğe dökülür. Oranlar aşağıdaki gibidir: 1 kısım çimento (M 400) için 3 kısım kum ve 5 kısım agrega alın. Agrega - tercihen ince ve orta kırma taş. Genişletilmiş kil kullanmaya değmez - nemi emer ve yüksek neme neden olabilir.
• Yüzey "seviyenin altında" düzleştirilir. Tahta bir blokla düzeltebilirsiniz.
  

  Beton tuğla temelin inşası

• Temelde, köşelerde ve 1 metre mesafeyle gömülü ekler monte edilir - en az 12 mm çapında saplamalar veya takviye parçaları. Bir tuğla döşenirse, onlara bir kiriş takılması gerekiyorsa, takviye - çiviler yerleştirilir. Temel seviyesinin üzerinde en az 15 cm çıkıntı yaparlar.
• Dökülen temel bir filmle kaplıdır, en az bir hafta bekletilir (17 ° C'nin altındaki sıcaklıklarda iki hafta geçmelidir). Hava sıcaksa günde birkaç kez sulanır. Bu durumda nemi korumak için, filmin altına kaba bir bezle (çuval bezi) örtmek daha iyidir.
• Alt şerit bir kereste ise, su yalıtımı beton taban üzerine açılır. Mümkün - iki kat halinde çatı kaplama malzemesi, ancak şimdi hızla yok edildi, bu nedenle "Hidroizol" veya benzeri bir şey almak daha iyidir. Betonu birkaç kez bitümlü mastik ile kaplayabilirsiniz. Sonuç daha güvenilir olacaktır.
• Bir dizi kayış uyuyor:
  • 100 * 100 bar ise zemine doğrudan temas edecek bir bileşik ile emprenye edilir. Takılan pimler için içine delikler açarlar, üzerlerine takarlar, pimleri cıvatalarla sıkarlar. Cıvataların dışarı çıkmasını önlemek için, uygun boyutta bir matkap kullanılarak girintiler yapılır.
    

    Beton üzerine tuğla döşeme

  • Taban beton tuğla ise bir veya iki sıra tuğla örülür. Kütle küçük olduğu için içi boş da kullanabilirsiniz. Duvarcılık, ipotekler tuğlalar arasındaki dikişe düşecek şekilde yapılır.
• Ardından çerçevenin montajı geliyor.

Bu tür bir vakıf için seçenekler var. Hazırlanan hendeğe kurulabilir temel beton bloklar küçük boyutlar, aralarındaki boşluğu bir çözümle doldurun. Kenarları zemin seviyesinin altında olacak şekilde kurulmaları gerekir. Üstüne bir beton tabakası dökülür, tesviye edilir. Gömmeler dikişlere sabitlenmiştir.

Yapı malzemesi olarak boş şişeler kullanılabilir. Sıralar halinde serilir, beton dökülür. Çok ekonomik ve sıcak bir temel ortaya çıkıyor. Daha ciddi bir bina için taşıma kapasitesi oldukça yeterlidir.

Polikarbonat sera kereste temeli

Bu seçenek geçici bir çözüm olarak uygundur - iki ila üç yıl sürebilir. Bölgedeki neme, ahşabın kalitesine ve işlenmesine bağlıdır. Bir kiriş, geniş bir bölümle kullanılır - 100 * 100 veya daha fazla (birkaç panodan kompozit yapılabilir). Zemine temas eden ahşap bileşikleri ile muamele edilir. İş sırası aşağıdaki gibidir:

• Siteyi işaretlerler, bir hendek kazarlar. Ölçüleri kullanılan keresteden 7-10 cm daha derin ve daha geniş olmalıdır.
• Taban ve duvarlar rulo su yalıtım malzemesi ile kaplanmıştır ("Gidroizol" kullanmak daha iyidir, daha uzun süre dayanır).
• İşlenmiş keresteyi döşer, köşelere bağlarlar.
  

  Polikarbonat bir sera için kendi ellerinizle kütük şerit temeli yapmak kolaydır, ancak uzun sürmez

• Su yalıtımı ahşabın etrafına sarılır.
• Her iki taraftan sürülen köşeler yardımıyla kereste yerine sabitlenir.
• Su yalıtımı ile açmanın duvarları arasında kalan boş alan, eğer toprak sarsılıyorsa kırma taşla, yoksa daha önce kaldırılmış toprakla kaplanır. Toprak iyi sıkıştırılmıştır.
• Ayrıca, bu çubuğa bir çemberleme çubuğu takılmıştır. Aralarında başka bir su yalıtım tabakası döşemeye değer.

Bu seçenek yalnızca düşük yeraltı suyu seviyelerine sahip kuru alanlar için uygundur. Bu durumda, vakfın en az birkaç yıl yaşayacağı umulabilir.

Kazık-ızgara

Donmaya karşı koruma sağlamayacak başka bir temel türü. Ancak güvenilirdir ve uzun süre dayanacaktır. Tamamlayınız kazık-ızgara temeli yapmak için teknolojinin bir açıklaması burada okuyunve kısa bir çalışma listesi vereceğiz.

• Seranın çevresini işaretlerler, 20 santimetre genişliğinde ve yaklaşık aynı derinlikte bir hendek kazarlar.
• Köşelerde 30-40 cm çapında ve toprak donma derinliğinin altında bir derinlikte delikler açılır (kullanım Boer). Daha sonra çevre boyunca aynı delikler açılır. Aralarındaki mesafe 2-2,5 metre olmalıdır.
• Deliklere kum dökülür - yaklaşık olarak bir kova içinde, daha sonra silindirlere yuvarlanan çatı kaplama malzemesi içine yerleştirilir.
• Tek bir yapıya bağlanmış, 10-12 mm çapında üç takviye çubuğu ile donatılmıştır. Çubuklar zeminden dışarı çıkmalıdır - daha sonra bunlara bir koşum takımı takılacaktır.
• Deliklere beton dökülür (1 parça çimento M 400, 3 parça kum, 5 parça kırma taş). Boşluk olmadığından emin olmak gerekir.
• Açmanın dibine 5-5 cm kalınlığında bir kum tabakası dökülür, tesviye edilir ve tokmaklanır.
  

  Kazık ızgara temeli - kendi ellerinizle polikarbonat bir sera için güvenilir bir seçenek

• Üzerine su yalıtımı (çatı malzemesi, Gidroizol) yayılır.
• Kalıp yanlara monte edilir, sabitlenir. Yer seviyesinin üstünde olabilir. Toprak serbestçe akmıyorsa duvarları su yalıtımı ile kaplayarak kalıpsız yapabilirsiniz. Ancak bu durumda, temel zemin ile aynı seviyede olacak ve aynı zamanda düzensiz olacaktır.
• Aynı bileşime sahip beton, sütunlarda olduğu gibi kalıba dökülür. Yüzey tesviye edilir, bir filmle kaplanır, beton ayarını beklemektedir.

Daha sonra, çemberi bağlayabilir veya birkaç sıra tuğla üzerine inşa edebilir ve ancak o zaman çerçeveyi takabilirsiniz. Ondan sonra polikarbonat seranın kendi ellerimizle neredeyse hazır olduğunu söyleyebiliriz. Polikarbonatı sabitlemeye devam ediyor.

Hangi polikarbonat seçilmeli

Kendi elinizle satın alınan veya inşa edilen bir polikarbonat seranın ne kadar dayanacağı, ne kadar iyi "çalışacağı" polikarbonatın parametrelerine ve kalitesine bağlıdır. Seçimi sorumlu bir şekilde alınmalı - miktar önemli.

Böyle bir polikarbonat sera, kendi ellerinizle yapmanız en kolay olanıdır. Ama bu mevsimlik bir seçenek

Polikarbonat türleri

Bu malzemenin üç türü vardır:

• Monolitik. Cama benziyor, ancak ışığı daha iyi iletiyor, iki ila dört kat daha hafif ve birkaç kat (100-200) daha güçlü. Kalınlık - 0,75 mm'den 40 mm'ye. Dezavantajı yüksek fiyattır. Bu malzeme bir hasar riski varsa kullanılır - dolu sık sık meydana gelir, sera buz sarkıtlarının üzerine düşebileceği, kar eriyebileceği şekilde yerleştirilir. Çok katmanlı monolitik bir polikarbonat var. Çarşaflar 3-5 parçaya kadar çıkabilir, farklı özelliklere sahip olabilirler. Örneğin, seralar için genellikle bir çift katman kullanılır - ilk katman oldukça dayanıklıdır, ikincisi ultraviyole ışık iletmez.
  

  Monolitik ve profilli mevsimlik seralar için iyidir

• Oluklu (profilli). Nispeten yakın zamanda ortaya çıktı. Üzerinde bir kabartma oluşturulmuş monolitik bir tabakadan oluşturulmuştur. Oluklu mukavva, arduvaz benzeri çeşitleri vardır. Bu tip polikarbonatın kalınlığı 0,8-1,2 mm'dir. Bu kadar küçük bir kalınlıkla, 20 mm çapa kadar dolu darbelerine dayanır, iyi bükülür ve normalde -50 ° C'ye kadar donları tolere eder.
  

  Yıl boyunca seralar için uygun hücresel (bal peteği)

• Hücresel (hücresel, yapılandırılmış). İki (veya daha fazla) köprü polikarbonat tabakadan oluşur. Lentoların şekli, boyutu, kalınlığı - tüm bunlar kaliteyi ve performansı etkiler. Hücresel polikarbonatın kalınlığı 4, 6, 8, 10, 16, 20, 24 ve 32 mm'dir. Seralar için 10 mm'den daha ince, çok katmanlı almak daha iyidir.

Sera yapımı için hangi tür polikarbonat kullanmak daha iyidir? Seranın çalışma moduna bağlıdır. Isıtılacaksa, cep telefonuna ihtiyacınız var. Bu, yalnızca sıcak mevsim için bir seçenekse, oluklu (veya monolitik) daha uygundur. Monolitik de fena değil, ancak oluklu mukavva büyük bir sertliğe sahiptir. İlkbaharın başından itibaren veya kış boyunca kullanılması planlanan seralar için hücresel polikarbonat kurulur. Yapısı gereği, yüksek ısı yalıtım özelliklerine karşı% 'den daha fazlasına sahiptir - ışığı daha kötü geçirmesine rağmen ısıyı daha iyi tutar (% 86'ya karşı% 95).

Hücresel polikarbonat seçimi

Oluklu veya monolitik seçmek zor değil - beyan edilen özelliklere göre yönlendiriliyoruz. Sadece ultraviyole radyasyondan korunma olması önemlidir. Başka tuzaklar yok. Ancak bir cep telefonuyla birçok nüans vardır. Aşağıdakilere dikkat edin:

• Dış katmanların kalınlığı ve sayıları. Levhalar sarkma veya daha ince noktalar olmaksızın aynı kalınlıkta olmalıdır.
• Jumper'ların yeri ve kalınlıkları.
  

  Bu tür hücresel polikarbonat,

• Ultraviyole radyasyona karşı koruyan bir tabakanın varlığı.

Hücresel polikarbonatın kalitesini kontrol etmenin en kolay yolu, onu parmaklarınız arasında sıkıştırmaktır. Zorlamazsa, önemli çaba sarf etseniz bile, onu kaldırabilirsiniz. Sıkması kolaysa, başka bir tane arayın.

Kurulum özellikleri

Teknolojiye göre polikarbonat, başlangıç ​​ve bağlantı profilleri kullanılarak monte edilir. İlk olarak, çerçeveye profiller yerleştirilir, bunlara, bağlantı noktasını aynı anda sızıntılardan koruyan özel pres rondelalar ile kendinden kılavuzlu vidalara sabitlenmiş bir hücresel polikarbonat tabakası yerleştirilir. Profiller, levhaları yerinde tutmanın yanı sıra, kesikleri toz ve kirin tabana girmesine karşı da korur. Sistem düzgün görünüyor, iyi çalışıyor, ancak tüm bileşenler makul paraya mal oluyor.

Bu doğru montaj sistemidir

Bir sera için estetik en gerekli özellik değildir, bu nedenle paradan tasarruf etmeniz gerekiyorsa, profiller ve pres rondelalar olmadan basit bir şekilde sabitlemeyi tercih ederler. İşte bunu nasıl yapıyorlar:

• Her yaprağın kenarları silikon ile kaplanmıştır. Kapatılmaları gerekir, aksi takdirde zamanla küf ve küfün gelişeceği, polikarbonatın şeffaflığını yitireceği yoğunlaşma içeride birikir. Bu nedenle, kenarların dikkatlice kapatılması, hava ve nemin nüfuz etmesi için yer kalmaması gerekir.
• Levhalar, birkaç santimetrelik bir üst üste binecek şekilde döşenir, üstüne bir teneke şerit ile bastırılır. Bağlantı elemanları, sac levha şerit boyunca "üst üste binecek şekilde" yerleştirilir.
  

  Bu, yanlış bir şekilde bağlanmasıdır, ancak ucuzdur. Ek güvenlik için kalay şerit eklenebilir

• Vidaların kapaklarının altına sıradan geniş rondelalar koyabilirsiniz.
• UV koruma tabakası, kurulum sırasında dışarı doğru bakmalıdır. Bu önemli. Aksi takdirde işe yaramaz.

Hücresel polikarbonatın doğrudan sabitlenmesi ile ilgili olan budur. Polikarbonat seraların işletilmesi sırasında netleşen bir nokta daha var. Polikarbonat yere yakın yerleştirilmemelidir. Yüzeyden en az yarım metre başlaması arzu edilir. Neden? Çünkü öncelikle hala kirleniyor ve içinden neredeyse hiç ışık geçmiyor, bu nedenle genel aydınlatmayı etkilemiyor. İkincisi, bozulmaya başlar - pul pul dökülmek için kararmaya. Bu reaksiyonu neyin tetiklediği net değildir, ancak yaygındır. Bu nedenle, kendi elinizle bir polikarbonat seranın düzenini geliştirirken, başka bir malzemeden yapılmış yarım metrelik duvarlar sağlayın - tuğlalar, yapı taşları. Önemli değil.